Na een rustige fietsdag hebben we een nachtstop in Sing Buri.
Vandaag willen we Nakhon Sawan bereiken, voor 7.00 uur zitten we al op de fiets, het is dan nog koel met 27 graden, maar al snel loopt de temperatuur op en rond 13.00 uur is het 46 graden, we nemen een lange pauze tot het iets koeler wordt, de laatste kilometers zijn zwaar en we zijn allebei blij dat we Nakhon Sawan binnenrollen, er staat 131 kilometer op de teller.
We starten onze dag steeds vroeger vanwege de warmte, de warmte begint wel te wennen, maar de tochten zijn lang omdat we wat afstanden willen overbruggen die minder mooi zijn. Er staan overal bushalte-hokjes en dat is geweldig, zo hebben we bij onze pauze's altijd schaduw en een bankje. s' Morgens voor negenen kun je al gebraden kippen eten zoveel je wilt, we denken dat alle kippen nu wel gebraden zijn in Thailand, we hebben er duizenden en duizenden gezien. Onderweg is er om iedere paar kilometer politiecontrole vanwege het Songkran (Thais nieuwjaarsfeest, viering van het maan nieuwjaar, budhabeelden worden gewassen, monniken en ouderen krijgen respect van jonge Thais door het sprenkelen van water over hun handen en verder wordt er veel water rondgegooid), de komende vijf dagen wordt er in heel Thailand nieuwjaar gevierd en we zien op de t.v. dat er in het verleden veel doden zijn gevallen in het verkeer tijdens Songkran. In Thailand is het dus de gewoonte om rondom de jaarwisseling iedereen met water nat te gooien of te spuiten, gelukkig niet met verf zoals in India, ze smeren wel voorzichtig kalk aan je gezicht. Dat water gooien gaat hier niet alleen gepaard met emmers of waterpistolen, maar ook met grote slangen die aan pompen zijn gekoppeld. Voordat we de stad Kamphaeng Phet binnenfietsen, pakken we eerst onze stuurtassen in met plastic om onze camera's te beschermen tegen water en dat is maar goed ook. Bakken water komen er daarna over ons heen, met grote slangen worden we bespoten, het water staat in onze schoenen en druipend komen we bij het hotel. Ze vinden het in dit chique hotel heel normaal dat ik kleddernat voor de balie sta. Het is ook wel een heerlijke afkoeling na zo'n zware fietsdag en vooral kinderen hebben er veel lol in. We hebben onderweg regelmatig een heerlijk Thais soepje of een bordje noedels gegeten, je kunt echt overal eten onderweg. Alles is met vissaus overgoten en een bord noedels is een goed fietsersmaal en aan dat zout hebben we veel behoefte omdat we nogal wat vocht verliezen met die hitte, het pept steeds lekker op. De dames bij de receptie van dit hotel zien er uit als barbiepopjes, ze hebben roomkleurige kanten bloesjes aan, een minuscuul rokje, lange gladde pikzwarte haren, dunne benen en de kleine voetjes zitten in echte barbieschoentjes met hele hoge hakjes. Ik weet het nu zeker, de barbiepop is hier uitgevonden.
We boeken een prachtig hotel met een schuifpui en een groot balkon en drinken ons eerste glaasje rode wijn sinds kerst. Om weer eens wat te lezen, muziek te luisteren (we hebben weer nieuwe CD's gekocht o.a. van een jonge Thaise pianist en een nieuwe CD van de Eagles) en aan de foto's te werken, blijven we hier twee dagen, even lekker luxe relaxen. Over een paar dagen zullen we de bergen bereiken en dan zal het wel voor een tijdje over zijn met de luxe.
Songkran is wel leuk, het is een groot waterfeest, de halfopen jeeps rijden rondjes door de straten, er staan grote tonnen ijswater achterop en de jeeps zitten vol mensen die met water gooien. Stoere jongens rijden met een scooter rondjes, altijd met twee jonge dames achterop, joelend van de pret. Iedereen gooit iedereen nat, als we staan te fotograferen moet Han er ook aan geloven en hij vindt het zo leuk dat hij er zelf aan mee doet, ze laten mij met de camera's met rust en zo kan ik mooi wat plaatjes schieten. Dit waterballet duurt ongeveer vijf dagen hebben we zojuist gehoord, dus we zullen er nog wel meer van kunnen genieten.
De Thai lacht, de Thai lacht veel, de Thai heeft een mooie brede Mick Jagger mond met spierwitte tanden. Als we ergens stoppen om wat te eten of te drinken, als we de weg vragen of in de hotels, de Thai lacht. Er staat in een reisboek geschreven dat de lach niet echt is, maar onze ervaring is tot op heden anders, de Thai is geweldig vriendelijk en vrolijk, kinderen stralen overal en dat kan toch niet allemaal gemaakt zijn, zelfs hele kleine kinderen hebben een prachtige lach. Maar we zijn nog maar net in Thailand, dus we hebben nog niet veel ervaring en bovendien komen we meestal niet in toeristenplaatsen. Als we stoppen is er een gezonde nieuwsgierigheid, maar er staat geen vijftig man meer om onze fietsen en er zijn geen straten meer verstopt, nu zijn er hier ook minder mensen dan in India. Het valt wel op dat hier overal vrouwen werken en dan niet om met takkenbossen te sjouwen of ander zwaar werk te doen. Vrouwen werken hier overal, in winkels, in restaurants, in hotels, als docent of ze hebben een eetkraampje langs de straat, vaak met het hele gezin. Alle mannen werken ook, het ziet er erg gelijkwaardig uit. Ze rijden auto's, ze rijden op fietsen en op scooters. Vrouwen zien er mooi uit, zelfs op de markt, ik ben verbaasd over de vele kleuren lipstick die ze dragen, ze hebben mooie ogen en kijken hiermee graag in de spiegel. Onderweg hebben ze vaak een klein spiegeltje of een spiegeltje met poederdoos bij zich die regelmatig even uit de zak komt. Er zijn veel vrouwen die bang zijn om bruin te worden en die dragen grote hoeden en daaronder nog doeken. Het is natuurlijk wel beter voor de huid, echt chique uitgaande dames poederen zich wit.
Tak
We zitten toch alweer 513 kilometer boven Bangkok. Het Thais nieuwjaar is nog in volle gang, vandaag zijn we weer niet gespaard wat het watergooien betreft. We zijn met kalk ingesmeerd en weer hebben we ladingen water over ons heen gehad en komen we helemaal verzopen het hotel binnen en iedereen vindt het ook nu weer geweldig en wij ook, zelfs in dat super de luxe hotel van nu worden we met open armen ontvangen, we krijgen meteen een drankje met een verse orchidee aan de rand aangeboden en onze fietsen en tassen worden snel aangepakt, wij hoeven alleen maar toe te kijken en ook wij proberen net zo stralend te lachen. Ze zijn er trots op dat wij hier zijn, onze fietsen steken wel af tegen al die grote nieuwe auto's. In dit hotel hebben we een kamer met een grote glazen pui op zes hoog met een grandioos uitzicht over de brede Mae Nam Ping rivier en de bergen op de achtergrond, de bergen waar we over een paar dagen aan gaan beginnen. We hebben verse orchideeën op de kamer en in de badkamer en we genieten. Overdag moeten we zwaar afzien, het is vochtig heet en dat maakt het fietsen soms heel zwaar, maar we genieten nog alle dagen van alles wat er op ons pad komt. Vandaag kochten we rijpe mango's en die werden meteen voor ons geschild, terwijl we de mooie mangokraam fotografeerden kwam er een man van de overkant gesneld, dit was de mangokraam van zijn vrouw, zijn kraam was aan de overkant en hij wilde ook graag op de foto. Hij maakte het internationale gebaar met het schuiven van de wijsvingers naast elkaar en dat betekent dat je getrouwd bent met elkaar. Hij wilde dus graag met zijn vrouw op de foto, ook deze Thai heeft een heerlijke lach. De groene mango's worden als groente gegeten, het zijn gewoon onrijpe mango's, maar ook de kokosnoten worden hier onrijp geplukt, het smaakt heel anders dan rijpe kokos, zelfs de verse kokosmelk smaakt anders, maar we drinken het graag.
Dit is de derde dag van het Thais nieuwjaarsfeest, het blijft maar doorgaan met dat watergooien, de lol gaat er niet af. We kunnen het nu aanschouwen vanaf de zesde verdieping van ons hotel, er komen vandaag wagens langs met live muziekbandjes erop en ervoor rijdt meestal een open vrachtauto met dansende mensen. We lezen wel dat het alcolholgebruik een groot probleem is en niet alleen tijdens dit nieuwjaarsfeest, maar altijd. Veel automobilisten zitten aan het einde van de dag flink aangeschoten achter het stuur. Gisteren zagen we een auto die compleet gelanceerd was, als een afgeschoten speer was die auto honderden meters van de weg in het land terecht gekomen, je zult er maar net fietsen. Gelukkig is hier veel politie actief, zag je die in India nooit, hier krioelt het ervan. Het zijn mooie slanke mannen, strak in het vel en strak in hun gelikte uniformen, met mooie kontjes, niet dat ik iets met uniformen heb, maar als het dan toch moet is zo'n mooie Thai nog de beste optie.
Het laatste krantebericht geeft aan de Songkran tot vandaag al 104 mensenlevens heeft gekost en dat is een triest hoog getal, het zijn bijna allemaal verkeersdoden onder invloed van alcohol.